Podatek jest regulowany ustawą z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wcześniej była jedna ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych i o opłacie skarbowej. W 2000 r. zdecydowano, by te świadczenia rozdzielić na dwa odrębne akty. W 2006 r. ustawa została w dosyć istotny sposób zmieniona. Zmiany weszły w życie w 2007 r.
Najistotniejsze elementy podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC)
Krąg podatników – tutaj forma organizacyjna nie ma znaczenia, ale przesądza o tym czy mamy do czynienia z Vatowcem, gdyż występuje albo podatek VAT albo PCC. W związku z czym można powiedzieć, że wprowadzenie VAT-u spowodowało znaczne zmniejszenie znaczenia PCC (dochodu gminy).
Zasada jest taka, że katalog czynności, które podlegają opodatkowaniu wymieniony w art. 1 ustawy jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że jeśli dana czynność, dana umowa nie mieści się w wyżej wymienionym katalogu to znaczy, że opodatkowaniu tym podatkiem nie podlega. Kiedyś na początku lat 90-tych np. zawierano umowy depozytu nieprawidłowego zamiast pożyczki, żeby uniknąć opodatkowania, ponieważ umowa depozytu nieprawidłowego nie podlegała opodatkowaniu. Wyprowadzano np. w ten sposób majątek ze spółek. Depozyt nieprawidłowy polega na tym, że dajemy pieniądze i odzyskujemy tę samą kwotę, ale nie te same pieniądze. Przy uchwalaniu ustawy o PCC ktoś pilnował, żeby ten depozyt nieprawidłowy znalazł się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu PCC. Ludzie więc zawierali takie umowy, składali deklaracje, wpisywali kwoty, ale przy stawce pisali 0, więc pomimo, że umowa podlegała opodatkowaniu, to de facto temu opodatkowaniu nie podlegała, bo nie dało się ustalić stawki. Teraz w ustawie w art. 7 dodano depozyt nieprawidłowy i stawkę 2%.