Postępowanie w sprawach z zakresu kontaktów z dzieckiem

Share on facebook
Facebook
Share on google
Google+
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

W roku 2010 zmieniły się przepisy, które mają regulować zasady wykonywania orzeczeń sądowych. Sprawa tyczy się kontaktu z dzieckiem w sytuacji, kiedy opiekunowie nie potrafią się porozumieć. Wszystkie zmiany zostały umieszczone w Kodeksie Cywilnym, dzięki czemu postępowanie sądowe stało się postępowaniem opiekuńczym, ( nie jak do tej pory egzekucyjnym). Przyczyniło się to do uproszczenia i uskutecznienia procedury.
Wprowadzono dwuetapowe postępowanie wykonywania orzeczeń sądowych, które dotyczą kontaktów z dzieckiem.

Podczas pierwszego etapu, za naruszenie prawa do kontaktu z dzieckiem, sąd może nakazać grzywnę na rzecz uprawnionego do spotkań. Częstotliwość i długość takich spotkań zostaje ustanowiona w orzeczeniu merytorycznym, zatem zagrożenie o zapłacie kary również może zostać tam umieszczone.

II etap to nakaz zapłaty pewnej sumy pieniężnej obliczonej proporcjonalnie do liczby naruszeń, jeśli takowe były i orzeczenie sądu o kontaktach z dzieckiem nie było realizowane. Sąd pamiętać musi, aby przy obliczaniu kary, zanalizować i uwzględnić sytuację majątkową osoby winnej naruszenia.

Zarówno w I i II postępowaniu ma odbyć się postępowanie, w którym obecna będzie osoba  zobowiązana do zapłaty. Sąd musi osobę ta przesłuchać. Jednak niezależnie od przyczyn nieposzanowania orzeczenia o kontaktach, nadal kara pieniężna będzie się należeć uprawnionemu.

Przepisy mówią o tym, że jeśli nakaz wydany przez sąd, nie doprowadzi do wykonania  orzeczenia o kontaktach ( które mówi, że dziecko na czas spotkania może zostać zabrane po za miejsce zamieszkania), odbywa się przesłuchanie obydwu stron. Następnie, wydawane jest rozporządzenie, które upoważnia kuratora do przymusowego  odebrania dziecka osobie naruszającej orzeczenie. O czasie stosowania tego środka decyduje sąd. Dodatkowo, jeśli osoba, która dzieckiem się opiekuje, nieodpowiednio wykona orzeczenie, przez co nie dojdzie do spotkania  dziecka z uprawnionym, będzię musiała zwrócić mu pieniądze poniesione na przygototowanie się do widzenia z dzieckiem.

Nowelizacja ta stanowi alternatywę wobec projektu Komisji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo”, który w razie niewykonania bądź niewłaściwego orzeczenia o kontaktach z dzieckiem jako środek zapobiegawczy stosować będzie przymusowe zabieranie dziecka.

Ustawa zaakceptowana została 27 kwietnia 2010 r.

More to explorer