Wykroczenia przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu.

Share on facebook
Facebook
Share on google
Google+
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

Wykroczenie to termin odnoszący się do czynu zabronionego aktualnie obowiązującą ustawą, społecznie szkodliwego, zagrożonego karą. Formą kary mogą być: areszt, ograniczenie wolności, grzywna w wysokości nie wyższej niż 5000 złotych,  bądź nagana.

Szczególną formę wykroczeń stanowią wykroczenia przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu. W prawie polskim regulowane są one ustawą, jaki stanowi rozdział XVIII Kodeksu Wykroczeń. Na jego podstawie:

  • Karze grzywny podlega osoba fizyczna, zachowująca się w miejscu publicznym w sposób obraźliwy bądź lekceważący w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, organów konstytucyjnych oraz symboli narodowych.
  • Ponadto karą grzywny bądź aresztu zagrożone są następujące czyny:

  • Nielegalne przekroczenie granic kraju jak i usiłowanie oraz pomocnictwo;
  • Zachowywanie się w sposób hałaśliwy, obraźliwy, wulgarny, nieprzyzwoity, czy w jakikolwiek inny sposób zakłócający porządek publiczny;
  • Działania chuligańskie popełnione w stanie odurzenia alkoholowego;
  • Zakłócanie przebiegu lub organizacji określonego zgromadzenia lub przedsięwzięcia;
  • Branie udziału w zgromadzeniu nielegalnym, a także organizacja zgromadzenia bez poinformowania odpowiednich organów administracyjnych oraz porządkowych;
  • Publiczne nakłanianie i podżeganie do zakłócenia spokoju, użycia przemocy, bądź popełnienia innego czynu karalnego;
  • Kąpiel w miejscu do tego nie przeznaczonym;
  • Przeprowadzanie zbiórki ofiar bez  uprzedniego uzyskania wymaganych zezwoleń;
  • Żebranie w miejscu publicznym, pomimo zdolności do wykonywania pracy, lub posiadania niezbędnych środków egzystencjalnych;
  • Nielegalna, niezgłoszona do rejestru ewidencji działalność gospodarcza;
  • Świadczenie określonych usług bez posiadania koniecznych uprawnień (usługi związane z przewodnictwem turystycznym oraz pilotażowaniem wycieczek, usługi hotelarskie);
  • Świadome zawieranie nielegalnych, nieuczciwych umów;
  • Przywłaszczanie sobie takich dóbr jak tytuł, stopień, stanowisko, czy wszelkiego rodzaju odznaki;
  • Używanie i noszenie symboli zabronionych;
  • Prowadzenie działalności przedsiębiorczej bez uzyskania odpowiednich uprawnień i zezwoleń;
  • Zaniedbania dozorcze i administracyjne.

Wyżej opisane czyny karalne w wielu przypadkach mają mglisty, nieokreślony charakter. Niewątpliwie trudno jednoznacznie określić co konkretnie stanowi „zakłócanie porządku”. Zachowania hałaśliwe i obrazoburcze można interpretować w sposób niejednoznaczny, nie ma bowiem jednej, ogólnie przyjętej definicji, która określałaby części składowe podanego wyrażenia. Dopóki odpowiednie nowelizacje do ustawy nie zostaną wprowadzone, trudność interpretacyjna popełnionych czynów z zakresu zakłócania porządku publicznego spoczywać będzie na organach prawa.

More to explorer