W języku potocznym firma jest synonimem przedsiębiorstwa, jednakże w ujęciu prawnym firma to nazwa podmiotu gospodarczego.
Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie Cywilnym firma składa się z dwóch części: pierwsza to imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwa osoby prawnej, natomiast druga to dodatki obligatoryjne i fakultatywne. Dodatki obligatoryjne, czyli obowiązkowe dotyczą nazw spółek- przykładowo do nazwy spółki jawnej musimy dodać skrót „s.j.”.
Przedsiębiorca musi działać pod firmą- oznacza to w praktyce na przykład, że na umowach i innych dokumentach oraz pozostałych formach komunikacji przedsiębiorstwa z otoczeniem (reklamy, ogłoszenia, oferty), powinna być zawarta pełna nazwa firmy. Praktyka pokazuje, że powinna to być przynajmniej skrótowa nazwa i jakiekolwiek inne dane, które pozwolą zidentyfikować podmiot gospodarczy (REGON, numer NIP, adres, pesel itp.).
Na tym samym rynku (w ujęciu przedmiotu obrotu i obszaru działalności – np. rynku sklepików spożywczych w określonym mieście czy rynku usług poczty elektronicznej), nie mogą istnieć dwie firmy o takiej samej lub podobnej nazwie.
Przykładem, potwierdzającym to jak ważne jest odróżnianie nazw firm, może być odmowa zarejestrowania w Niemczech marki Gmail należącej do spółki Google, ponieważ dwa lata przed amerykanami, nazwę G-mail zarejestrował już niemiecki przedsiębiorca.
Firma, pod jaką przedsiębiorca działa, nie może zawierać informacji (zwrotów, słów, skrótów itp.), które mogłyby wprowadzić w błąd (w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu i miejsca jego działalności czy źródeł zaopatrzenia).
