Paserstwo umyślne i nieumyślne

Share on facebook
Facebook
Share on google
Google+
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

 

Paserstwo umyślne jest określone w art. 291, a paserstwo nieumyślne w art. 292 Kodeksu Karnego (KK).

Art. 291. § 1. Kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 
§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 
Art. 292. § 1. Kto rzecz, o której na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 
§ 2. W wypadku znacznej wartości rzeczy, o której mowa w § 1, sprawcapodlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
 
Ktoś korzysta z owoców cudzego przestępstwa.  W Kodeksie Wykroczeń (KW) też jest paserstwo w art. 122, więc jest to czyn przepołowiony, z tymże w przypadku wyrębu drzewa ta granica między przestępstwem a wykroczeniem wynosi już 75 zł. Art. 122 KW:

§ 1. Kto nabywa mienie wiedząc o tym, że pochodzi ono z kradzieży lub z przywłaszczenia, lub pomaga do jego zbycia albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej mienie to przyjmuje lub pomaga do jego ukrycia, jeżeli wartość mienia nie przekracza 250 złotych, a gdy chodzi o mienie określone w art. 120 § 1, jeżeli wartość nie przekracza 75 złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Kto nabywa mienie, o którym na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że zostało uzyskane za pomocą kradzieży lub przywłaszczenia, lub pomaga do jego zbycia albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej mienie to przyjmuje lub pomaga do jego ukrycia, jeżeli wartość mienia nie przekracza 250 złotych, a gdy chodzi o mienie określone w art. 120 § 1, jeżeli wartość nie przekracza 75 złotych,
podlega karze grzywny do 1.500 złotych albo karze nagany.

Żeby doszło do paserstwa, to musi być rzecz to pochodząca z czynu zabronionego. Czyn zabroniony to taki, który opisuje ustawa, nie musi to być akurat KK. Ten czyn nie musi być zawiniony, przy paserstwie umyślnym z art. 291 KK sprawca ma świadomość, że przedmiot pochodzi z czynu zabronionego. Paser nie musi działać w celu osiągnięcia korzyści majątkowej na gruncie KK, ale na gruncie KW już musi działać w tym celu. W poprzednim KK też musiał działać w tym celu, teraz już nie, więc rozszerzono odpowiedzialność przy paserstwie. Teraz paserem może być ktoś kto coś nabywa z sympatii dla sprawcy czynu zabronionego, ktoś nabywa, żeby uchronić przed odpowiedzialnością grożącą głównemu sprawcy, że np. u niego nie będzie przeszukania. Wtedy staje się ten paser jednocześnie poplecznikiem. Jest paserem poplecznikiem, bo utrudnia jednocześnie postępowanie karne. Chociaż poplecznictwo jest odrębnym typem przestępstwa, to w takim przypadku to będzie paserstwem. Teraz może się mieszać paserstwo z poplecznictwem, gdyż nie ma przy paserstwie kryterium działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Kryterium celu osiągnięcia korzyści majątkowej było trudne do udowodnienia, podciągano pod to działanie w celu osiągnięcia korzyści dla tego, od którego nabywał rzecz paser.
Paserstwo umyślne i nieumyślne – jest tu różnica w stronie podmiotowej. Przy umyślnym paserstwie paser wie, że rzecz pochodzi z przestępstwa i to robi albo godzi się na to, natomiast przy nieumyślnym nie wie o tym, że rzecz pochodzi z czynu zabronionego, ani nie godzi się na to, ale na podstawie towarzyszących okoliczności powinien przypuszczać, że pochodzi z czynu zabronionego np. cena auta na giełdzie 1000 zł, a rynkowa cena wynosi 10.000 zł albo ktoś chce coś sprzedać pokątnie albo sprzedawca nie ma dokumentu. Trzeba uważać, bo się ocenia tutaj rozsądek przeciętnego człowieka w danych okolicznościach. W KW w art. 122 mamy paserstwo, ale jeśli rzecz pochodzi z kradzieży lub z przywłaszczenia, a nie z jakiegokolwiek czynu zabronionego. Jak szeroko tutaj ta odpowiedzialność sięga ? Czy kradzieżą jest kradzież z włamaniem, rozbój itp. ? W drodze wykładni rozciągnięto to na wszelkie postacie kradzieży. Ale już nie na rozbój, bo nie jest to określone w art. 122 KW, a więc w przypadku rozboju zawsze to będzie przestępstwo.

More to explorer