Jeżeli jeden z małżonków nie wyraził zgody na czynność prawną albo zobowiązanie jednego z małżonków nie wynika z czynności prawnej, to wtedy wierzyciel może żądać zaspokojenia z majątku osobistego oraz dodatkowo z:
1) wynagrodzenia za pracę
2) dochodów uzyskanych przez dłużnika z innej działalności zarobkowej
3) korzyści uzyskanych z jego praw autorskich, pokrewnych, praw własności przemysłowej praw twórcy (same prawa są osobiste)
4) przedmiotów wchodzących w skład przedsiębiorstwa – gdy wierzytelność powstała w związku z prowadzeniem tego przedsiębiorstwa,
które to przedmioty normalnie należałyby do majątku wspólnego.
Natomiast w sytuacji, jeżeli wierzytelność powstała przed powstaniem wspólności majątkowej małżeńskiej albo wierzytelność dotyczy majątku osobistego, to wierzyciel może żądać zaspokojenia z majątku osobistego oraz dodatkowo z:
1) wynagrodzenia za pracę
2) dochodów uzyskanych przez dłużnika z innej działalności zarobkowej
3) z korzyści uzyskanych z jego praw autorskich, pokrewnych, praw własności przemysłowej praw twórcy (same prawa są osobiste).
W powyższym przypadku nie ma dochodów z przedsiębiorstwa i tu jest różnica.
Tak jak małżonek nie może rozporządzać udziałem, jaki by mu przypadł po zniesieniu (ani zobowiązywać się do rozporządzania), tak samo wierzyciel nie może w czasie trwania wspólności żądać zaspokojenia z udziału, jaki by przypadł temu małżonkowi w razie ustania wspólności.