Ustrój ksiąg wieczystych uregulowany jest w:
1) ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece. Obowiązuje od 1982 r., w 2001 i 2011 r. dokonano znacznych zmian. Od 2001 r. są wprowadzane zmiany o charakterze doprecyzowującym np. nowe pojawiające się umowy. W tej ustawie jest uregulowana budowa księgi wieczystej, wpisy w księdze wieczystej oraz hipoteka.
2) Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 17 września 2001 r. w sprawie prowadzeniu ksiąg wieczystych i zbioru dokumentów
3) Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 20 sierpnia 2003 r. w sprawie zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym.
Zgodnie z postępem technicznym i informatyzacją sfery publicznej w 2003 r. zaczęto wprowadzać księgi wieczyste w systemie informatycznym.
Minister Sprawiedliwości wskazuje sądy rejonowe, w których to następuje. Najpierw 5 sądów zostało objętych tym m.in. w Bytomiu. Obecnie wiele sądów jest objętych tą informatyzacją. Docelowo ponad połowa sądów ma być tym objęta. Dlatego też wystąpiła konieczność uregulowania ksiąg tradycyjnych i elektronicznych w dwóch odrębnych aktach, stąd dwa rozporządzenia. Stosowane te dwa rozporządzenia są rozłącznie, z tym że rozporządzenie z 2001 r. w części wstępnej zawiera przepisy ogólne dokonywania wpisów w księgach wieczystych i jest to stosowane także do rozporządzenia z 2003 r. Te rozporządzenia bardzo szczegółowo regulują kwestię rodzaju wpisów oraz miejsca tych wpisów w księdze wieczystej. W rozporządzeniu z 2003 r. nie ma żadnej dowolności odnośnie zamieszczania wpisów z uwagi na to, że księgi elektroniczne są bardzo zestrukturalizowane, charakteryzują się sztywną strukturą.
Wpisy w księgach wieczystych muszą charakteryzować się ciągłością, a więc przejście treści ksiąg z systemu tradycyjnego do elektronicznego musi być jakoś uregulowane. Każdy nowy wniosek, który wpłynął od pewnego momentu, a także każdy wniosek, który wpłynął do pewnego momentu, ale nie został rozpoznany jeszcze, musi zostać załatwiony już w nowym systemie, jeśli został wprowadzony w danym wydziale. W pierwszej kolejności są przenoszone księgi, co do których wpłynął wniosek o wpis. Okres przejściowy w poszczególnych wydziałach jest różny. Minimum trwa 1 rok, ale może trwać 2 lata, a w największych wydziałach nawet 3 i więcej lat. Założenia ustawodawcy sa takie, że wdrożenie całego systemu nastąpi w ciągu 10 lat, zatem najpóźniej do 2013 r. ma się to zakończyć. Art. 251 ustawy o księgach wieczystych i hipotece dał podstawę prawną do prowadzenia ksiąg w systemie informatycznym:
1. Księgi wieczyste mogą być zakładane i prowadzone także w systemie informatycznym wprowadzonym w trybie, o którym mowa w ust. 2.
2. Minister Sprawiedliwości może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, system informatyczny zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych, określając szczegółowy sposób zakładania oraz prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym, tak aby zachowane zostały wszystkie cechy ksiąg wieczystych prowadzonych w sposób, o którym mowa w art. 25 ust. 1 i 2, sposób przeglądania ksiąg wieczystych prowadzonych w tym systemie, oraz wyznaczyć sądy, które zakładają i prowadzą księgi wieczyste w systemie informatycznym.
Szczegółowa regulacja odnośnie elektronicznych ksiąg została zawarta w ustawie z 14 lutego 2003 r. o przenoszeniu treści księgi wieczystej do struktury księgi wieczystej prowadzonej w systemie informatycznym (zwana potocznie ustawą migracyjną). Do tej ustawy jest wspomniane Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 20 sierpnia 2003 r. Do migracji zostały wyznaczone specjalne jednostki – oddziały w wyznaczonych sądach okręgowych. Na poziomie krajowym jest specjalny jeden ośrodek to koordynuujący. Migrację ksiąg regulują odpowiednie procedury (zapięczetowanie, przewóz itp.).
Przepisy proceduralne dotyczące ksiąg wieczystych są zawarte w Kodeksie Postępowania Cywilnego (KPC) w artykułach 6261 – 62613. Przeniesienie tych przepisów do KPC było zabiegiem słusznym. Natomiast przepisy materialne są rozsiane po kilku aktach prawnych: m.in. są w Kodeksie Cywilnym uregulowania związane z prawem rzeczowym, ale także w ustawie o gospodarce nieruchomościami i w ustawie o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. KC i te ustawy się uzupełniają. KC zawiera ogólne przepisy o obrocie, a te dwie ustawy uszczegóławiają zagadnienia obrotu. W razie sprzeczności między KC i tymi ustawami (jednak obecnie nie ma takowych sprzeczności) pierwszeństwo zastosowania mają te ustawy, a to z uwagi na przepisy lex specialis zawarte w tych ustawach. Tymi innymi ustawami jest ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego odnośnie gospodarstw rodzinnych, także przepisy egzekucyjne zawarte w KPC i w ustawie o postęp. egzekucyjnym w administracji odnośnie egzekucji z nieruchomości, Prawo Bankowe odnośnie hipoteki bankowej, Ordynacja Podatkowa, ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych odnośnie hipotek przymusowych, ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych odnośnie ksiąg wieczystych dla praw spółdzielczych, ustawa o przekształceniu użytkowania wieczystego w prawo własności, o mieszkaniach zakładowych, a także wiele innych aktów, gdzie są zawarte przepisy materialne o księgach wieczystych.