Dyrektywa o opłatach lotniskowych wprowadzona do polskiego prawa

Share on facebook
Facebook
Share on google
Google+
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

Również 12 lutego 2013 r. weszła w życie nowela ustawy – Prawo Lotnicze z dnia 7 grudnia 2012 r. (Dz.U. 2013, poz. 134). Nowela ma na celu wdrożenie do krajowego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i  Rady 2009/12/WE z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie opłat lotniskowych, zwanej dalej dyrektywą 2009/12/WE. Proponowane przepisy mają na celu dostosowanie istniejących regulacji w zakresie ustalania i nadzoru nad opłatami lotniskowymi do mechanizmów i zasad określonych w powyższej dyrektywie. Ponadto celem nowelizacji jest dokonanie zmiany tych przepisów ustawy – Prawo lotnicze dotyczących opłat lotniskowych, co do których w praktyce ich stosowania zaobserwowano problemy lub które stanowią dla podmiotów rynku transportu lotniczego zbędne procedury administracyjne.
Dyrektywa 2009/12/WE nakłada na państwa członkowskie Unii Europejskiej obowiązek ustalenia zharmonizowanego systemu konsultacji, ustalania i nadzoru nad opłatami lotniskowymi na lotniskach obsługujących powyżej 5 mln pasażerów rocznie, a w przypadku braku tak dużego lotniska, największego lotniska w danym państwie UE.  Obecnie obowiązująca ustawa – Prawo lotnicze na mocy art. 75 – 78 traktujących o opłatach lotniskowych, nie przewiduje rozróżnienia regulacji tych opłat ze względu na wielkość ruchu pasażerskiego na lotnisku i stanowi o jednolitym systemie ustalania i nadzoru nad opłatami lotniskowymi wobec wszystkich lotnisk użytku publicznego. Nowela przewiduje, że w przypadku lotnisk obsługujących rocznie powyżej 5 mln pasażerów zarządzający lotniskiem użytku publicznego będzie przeprowadzał dodatkowo coroczne konsultacje z przewoźnikami lotniczymi stale korzystającymi z lotniska. Konsultacje te będą dotyczyły funkcjonowania systemu opłat lotniskowych, wysokości tych opłat oraz jakości usług świadczonych w zamian za opłaty lotniskowe. Po przeprowadzeniu konsultacji zarządzający lotniskiem użytku publicznego będzie przedstawiał Prezesowi Urzędu Lotnictwa Cywilnego do zatwierdzenia taryfę opłat lotniskowych wraz z jej uzasadnieniem.
Ponadto wprowadzone zostały zmiany w odniesieniu do lotnisk użytku publicznego obsługujących rocznie do 5 mln pasażerów, poprzez ustanowienie uproszczonej regulacji wraz ze zaniesieniem obowiązku przedkładania do zatwierdzania przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego projektu opłat lotniskowych dla tego rodzaju lotnisk. W przypadku wyżej wymienionego rodzaju lotnisk taryfa opłat lotniskowych, po jej odpowiednim skonsultowaniu z przewoźnikami lotniczymi, będzie wprowadzana przez samego zarządzającego lotniskiem, bez konieczności jej uprzedniego zatwierdzenia przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Taryfa opłat lotniskowych będzie przedstawiana do wiadomości Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego nie później niż na 40 dni przed planowanym dniem jej wejścia w życie.

W przypadku stwierdzenia naruszenia zasad ustalania tych opłat określonych w wymienionych w ustawie przepisach, w tym również w przypadku niedopełnienia przez zarządzającego lotniskiem obowiązku konsultacji, Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego będzie miał możliwość podjęcia wskazanych w ustawie działań tj. będzie mógł w drodze decyzji nakazać zmianę taryfy opłat lotniskowych. Jednocześnie każdy przewoźnik stale korzystający z danego lotniska lub podmiot reprezentujący takiego przewoźnika będzie mógł, w przypadku uznania, że ustalona przez zarządzającego lotniskiem taryfa opłat lotniskowych narusza zasady ustalania opłat lotniskowych, zwrócić się do Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z odpowiednio uzasadnionym wnioskiem o nakazanie zmiany wysokości tych opłat. Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego został zobowiązany do sporządzania corocznego sprawozdania z realizacji zadań z zakresu nadzoru nad opłatami lotniskowymi. Ponadto w celu pełnego zrealizowania postanowień dyrektywy 2009/12/WE przedmiotowa ustawa wprowadza możliwość tworzenia sieci portów lotniczych stanowiącą grupę lotnisk użytku publicznego zarządzanych przez tego samego zarządzającego i ustanawiania jednolitego systemu opłat dla lotnisk wchodzących w skład sieci albo możliwość ustanowienia wspólnego systemu opłat dla lotnisk obsługujących to samo miasto lub konurbację.

Ustawa przewiduje także obowiązek prowadzenia konsultacji między zarządzającym lotniskiem użytku publicznego a użytkownikami portu lotniczego przed sfinalizowaniem planów dotyczących inwestycji infrastrukturalnych mogących mieć istotny wpływ na funkcjonowanie portu lotniczego.
Ponadto w wyniku wprowadzonych zmian został rozszerzony dotychczas obowiązujący zakres zwolnień z pobierania opłat lotniskowych. W świetle przyjętych regulacji nie pobiera się opłat lotniskowych na lotniskach użytku publicznego od podmiotu realizującego w interesie publicznym zadania związane z wykonywaniem lotu wyłącznie w celu przewozu, w oficjalnej misji, panującego monarchy i jego najbliższej rodziny, głowy państwa, przewodniczącego parlamentu lub jego izby, szefa rządu lub osoby zajmującej stanowisko równorzędne.
Jednocześnie uchwalona obecnie ustawa zmianę art. 202a ust. 2 ustawy dotyczącego obowiązku przekazywania informacji o pasażerach znajdujących się na pokładzie statku powietrznego. Zmiana ta wynika z obowiązku poprawnej implementacji do polskiego porządku prawnego dyrektywy Rady 2004/82/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie zobowiązania przewoźników do przekazywania danych pasażerów.

Łukasz Mizera – radca prawny

Źródło: www.prezydent.pl

More to explorer