12 czerwca 2012 r. zaczęła obowiązywać zmiana ustawy o cudzoziemcach oraz ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dnia 27 kwietnia 2012 r. (Dz.U. 2012, poz. 589). Zakłada ona głównie ułatwienie zamieszkania na terytorium RP cudzoziemcom z wysokimi kwalifikacjami.
Zmiana powyższej ustawy wdraża do polskiego porządku prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/50/WE oraz dyrektywę Rady 2008/115/WE. Pierwsza dyrektywa wprowadza do ustawy o cudzoziemcach nowy rozdział 4a określający warunki udzielania zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w Polsce z zamiarem wykonywania wysoko kwalifikowanej pracy. Zezwolenie będzie wydawane w ramach jednej procedury administracyjnej w ciągu 90 dni. Implementacja tego unijnego aktu prawnego pociąga również za sobą zmiany ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Chodzi o uregulowanie sytuacji wysoko wykwalifikowanego pracownika – cudzoziemca, aby nie musiał on ubiegać się o zezwolenie na pracę. Nowelizacją włączono także przepisy drugiej dyrektywy dotyczącej wspólnych norm i procedur stosowanych w UE w kwestii powrotów przebywających nielegalnie obywateli państw trzecich. Zgodnie z nią odstępuje się od dotychczasowej praktyki wydaleń, a nacisk jest położony na dobrowolny powrót tych osób do krajów pochodzenia.
