Gwarancja bankowa

Share on facebook
Facebook
Share on google
Google+
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

Przepisy regulujące gwarancję bankową znajdują się w rozdziale 6 ustawy prawo bankowe. Według art. 81 Gwarancją bankową jest jednostronne zobowiązanie banku-gwaranta, że po spełnieniu przez podmiot uprawniony (beneficjenta gwarancji) określonych warunków zapłaty, które mogą być stwierdzone określonymi w tym zapewnieniu dokumentami, jakie beneficjent załączy do sporządzonego we wskazanej formie żądania zapłaty, bank ten wykona świadczenie pieniężne na rzecz beneficjenta gwarancji – bezpośrednio albo za pośrednictwem innego banku. Udzielenie i potwierdzenie gwarancji bankowej następuje na piśmie pod rygorem nieważności.

Do gwarancji bankowych i poręczeń udzielanych przez bank stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego przyjmując, że zobowiązanie banku jest zawsze zobowiązaniem pieniężnym. Art 86a zapewnia możliwość kontraktowej regulacji tego stosunku prawnego.

Roszczenia z tytułu gwarancji bankowych, poręczeń udzielanych przez banki oraz akredytyw, które stały się wymagalne, przedawniają się z upływem 6 lat. Bieg przedawnienia roszczeń z tytułu gwarancji rozpoczyna się od daty przedłożenia skutecznego żądania zapłaty i w tym okresie roszczenie jest wymagalne, choćby zobowiązanie, z którym gwarancja była związana, już wygasło.

Stosunek łączący bank i dłużnika jest właśnie stosunkiem gwarancji bankowej. Bank udziela gwarancji na zlecenie dłużnika (zleceniodawcy). Aby umowa była ważna konieczne jest pisemne oświadczenie woli gwaranta – banku. Takie oświadczenie woli umieszczone jest w tzw. liście gwarancyjnym. Esentialia negotii (elementem obligatoryjnym) umowy jest zobowiązanie gwaranta (banku), że wypłaci sumę pieniężną traktowaną jako gwarancję beneficjentowi (wierzycielowi dłużnika) na jego żądanie w wypadku, gdyby dłużnik nie spełnił swojego świadczenia. Wypłata gwarancji często ma określony termin. Bank od udzielenia gwarancji uzyskuje prowizję od dłużnika, bo to na jego zlecenie gwarancja jest wystawiana. Pobieranie prowizji nie jest przewidziane ustawowo, a jedynie umownie.

Gwarancja bankowa jest umową nazwaną, ma charakter samodzielny, nieakcesoryjny. Gwarant nie stanowi dłużnika o charakterze pomocniczym (nie jest to forma poręczenia). Gwarancja ma charakter niezależny wobec pozostałych wyżej opisanych stosunków. Ma także charakter abstrakcyjny, gdyż zobowiązanie gwaranta jest niezależne od przyczyny zobowiązania.

Kiedy gwarant wypłaci odpowiednią sumę wierzycielowi spłaca on jedynie swój dług. Nie wstępuje on w miejsce zaspokojonego wierzyciela, nie występują więc tutaj roszczenia zwrotne. Strony mogą jednak w umowie postanowić inaczej i tak też zazwyczaj zwykle się dzieje, bowiem banki zastrzegają to w umowie zlecenia gwarancji zawartej między nim a dłużnikiem.

More to explorer