Do coraz częstszych orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego uznających przepisy prawa za niezgodne z Konstytucją zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Tym razem w dniu 24 lipca 2012 r. wszedł w życie kolejny wyrok Trybunału z 17 lipca 2012 r., sygn. akt P 30/11 (Dz.U. 2012, poz. 848).
Trybunał stwierdził, że Art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749), w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 58 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 169, poz. 1387 oraz z 2007 r. Nr 221, poz. 1650), w zakresie, w jakim wywołuje skutek w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w związku z wszczęciem postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym to postępowaniu podatnik nie został poinformowany najpóźniej z upływem terminu wskazanego w art. 70 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
O tym, że toczy się przeciw niemu postępowanie karnoskarbowe, podatnik dowiaduje się w momencie wydania postanowienia o przedstawieniu mu zarzutów. Może też o tym nie dowiedzieć, jeśli postępowanie się zakończy, bo nie będzie uzasadnionego podejrzenia, że przestępstwo popełniła konkretna osoba. Zdaniem Trybunału zasada ochrony zaufania obywatela do państwa i prawa wymaga, by podatnik nie tkwił w stanie niepewności przez bliżej nieokreślony czas. TK podkreślił, że choć pytanie NSA dotyczyło przepisu w brzmieniu z lat 2003-2005, to również przepis ten w brzmieniu obecnym jest niekonstytucyjny. To oznacza, że art. 70 par. 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej musi być znowelizowany.
