Kościelne osoby prawne
Coraz śmielej występują one w obrocie prawnym. O osobowości takich osób, zwłaszcza osób kościoła katolickiego nie decyduje polskie prawo, tylko prawo kanoniczne. Wynika to z ustawy o stosunku państwa polskiego do Kościoła Katolickiego. Polskie sądy w tym zakresie są związane prawem kanonicznym. Polska w pewnym zakresie przez to jest państwem wyznaniowym. Wszystkie jednostki organizacyjne Kościoła Katolickiego mają osobowość prawną według Kodeksu Kanonicznego, począwszy od parafii. Organem parafii jest proboszcz, który w zakresie zarządu może samodzielnie dokonywać czynności, ale już tzw. alienacji dóbr, czyli ich sprzedaży może dokonać tylko za zgodą biskupa. W Kodeksie Kanonicznym jest też taki zapis, że do zbycia dobra kościelnego o wartości przekraczającej 1 mln dolarów USD potrzebna jest zgoda samego papieża.
Skarb Państwa jako szczególna osoba prawna
Osobowość prawna wynika wprost z Kodeksu Cywilnego. Nie mamy także w jego przypadku do czynienia z jego organami. Nie działa Skarb Państwa przez organy, tylko przez jednostki organizacyjne, zwane statio fisci. W tych jednostkach działają kierownicy tych jednostek. Ustalenie kierownika jednostki organizacyjnej, która ma reprezentować w danym przypadku Skarb Państwa może być nieraz kłopotliwe. Dlatego, że w Polsce nie ma ustawy o Skarbie Państwa, ustawy, która w sposób kompleksowy regulowałaby kto, w jakiej sytuacji Skarb Państwa reprezentuje. Często w przypadku Skarbu Państwa jest ciężko oddzielić sferę prywatnoprawną, tzw. dominium od sfery publicznoprawnej, tzw. imperium, ponieważ niejednokrotnie przedstawiciele władzy państwowej są jednocześnie kierownikami tych jednostek organizacyjnych, które reprezentują Skarb Państwa np. wojewoda, minister występują w podwójnej roli. Jednakże często tymi kierownikami z punktu widzenia zarządu majątkiem są dyrektorzy generalni ministerstw, urzędów wojewódzkich, więc reguły są niejasne, kto za to odpowiada.