Karta podatkowa jest ryczałtową, uproszczoną i uprzywilejowaną formą opodatkowania, przewidzianą dla niewielkich podmiotów osiągających stosunkowo niewielkie obroty. Uważana za najprostszą formę opodatkowania. Jest przeznaczona dla podatników prowadzących ściśle określone w Ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym rodzaje działalności gospodarczej, usługowej, wytwórczo – usługowej i handlowej. Z uwagi na brak wymogu prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych posiada wielu zwolenników.
Podstawowym kryterium, który warunkuje możliwość zastosowania tego rodzaju rozliczeń jest zakres działalności gospodarczej, jaką prowadzi podatnik. Wybór tej formy opodatkowania przysługuje przedsiębiorcom prowadzącym małych rozmiarów pozarolniczą działalność gospodarczą, o charakterze najczęściej usługowym, usługowo-wytwórczym lub handlowym. Z tej uproszczonej formy opodatkowania mogą skorzystać również przedsiębiorcy, którzy reprezentują tzw. wolne zawody. Szczegółowy wykaz rodzajów działalności gospodarczej, z której przychody można opodatkować w formie karty podatkowej, został zamieszczony w załączniku nr 3 Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Podatnicy prowadzący działalność mogą być opodatkowani kartą podatkową, jeżeli:
1) przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
2) nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
3) małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
4) nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym,
5) działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku o opodatkowanie w formie karty nie jest prowadzona poza terytorium Polski.
Gdy spełnia się wymagane warunki by skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej, należy złożyć wniosek właściwemu naczelnikowi Urzędu Skarbowego do 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku, gdy podatnik rozpoczyna działalność w trakcie roku podatkowego, przed rozpoczęciem działalności. Powinien on zawierać dane nie tylko przedsiębiorcy będącego wnioskodawcą, ale także szczegółowe informacje na temat działalności gospodarczej. Szczególnie istotne jest wskazanie zakresu działalności, a także wielkości zatrudnienia, gdyż są to czynniki warunkujące wysokość płaconej później karty podatkowej. Wniosek składa się na formularzu PIT-16.
Wysokość podatku jest ustalana odgórnie i zmiany związane z wysokością podatku mogą ulec zmianie z początkiem nowego roku, o czym informuje naczelnik urzędu skarbowego.
W karcie podatkowej podatek należy ziścić, co miesiąc do 7 dnia każdego miesiąca.
Karta podatkowa stworzona jest zmyślą o przedsiębiorcach, którzy na wzgląd pełnionych przez siebie świadczeń wykonują usługi dla ludności. Czyli bezpośrednio dla osób fizycznych. Sytuacja się zmienia, kiedy to przedsiębiorstwo, które rozlicza się za pomocą karty podatkowej będzie wykonywało pewne czynności dla osób prawnych. Wówczas trzeba pamiętać, że suma rocznych przychodów uzyskanych względem osób prawnych nie może przekroczyć kwoty 52 619 zł. W przeciwnym wypadku należy zmienić formę opodatkowania.