Przepis art. 788 Kodeksu Postępowania Cywilnego (KPC) odnosi się do wszystkich przypadków następstwa prawnego pod tytułem ogólnym (najczęściej dziedziczenie) oraz pod tytułem szczególnym. Dotyczy zarówno wierzyciela, jak i dłużnika. Zmiana osoby wierzyciela lub dłużnika po wszczęciu właściwego postępowania egzekucyjnego, zgodnie z aktualnymi poglądami, wymaga uwidocznienia jej w klauzuli wykonalności. W przeszłości uważano, że zmiana wierzyciela lub dłużnika po wszczęciu postępowania egzekucyjnego nie wymagała uwidocznienia w klauzuli. Wynika to z orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 29. 10. 2004 r. III CZP 63/04. Przepis art. 788 § 1 KPC ma zastosowanie również w razie przeniesienia wierzytelności (przelewu) po wszczęciu postępowania egzekucyjnego.
Ten przepis ma również zastosowanie w sytuacji, gdy przejście wierzytelności miało miejsce w okresie między wydaniem tytułu wykonawczego a wszczęciem właściwego postępowania egzekucyjnego. Wszczęcie egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego opiewającego na rzecz lub przeciwko osobie zmarłej jest niedopuszczalne. Zdarza się tak w praktyce – sytuacje te dotyczą dłużników – gdy w toku postępowania okazuje się, że dłużnik nie żył w chwili wszczęcia postępowania; w tych sytuacjach postępowanie było w ogóle niedopuszczalne. Powinno nastąpić umorzenie takiego postępowania jako wszczętego przeciwko osobie nieżyjącej (wtedy bezskuteczne są wszystkie czynności podjęte w toku tego postępowania). Jest to dobry sposób obrony dla następców dłużnika. Jeżeli śmierć dłużnika następuje po wszczęciu postępowania, powinno być ono zawieszone.
Kolejna kwestia związana z przejściem uprawnień, to kwestie dotyczące tytułów bankowych. Na tym tle pojawiło się kilka orzeczeń Sądu Najwyższego. Należy pamiętać o uchwale z 2 kwietnia 2004 r., III CZP 9/04. Niedopuszczalne jest nadanie na podstawie art. 788 § 1 k.p.c. klauzuli wykonalności na rzecz niebędącego bankiem nabywcy wierzytelności objętej bankowym tytułem egzekucyjnym, także po zaopatrzeniu go w sądową klauzulę wykonalności.
Banki uzyskiwały klauzule wykonalności, a potem zbywały wierzytelności i na podstawie takich bankowych tytułów egzekucyjnych opatrzonych sądową klauzulą, próbowały wszczynać postępowania różne firmy windykacyjne. Sąd Najwyższy uznał, ze jest to przywilej banku i w związku z tym tego przepisu może korzystać tylko bank i uprawnienia tego nie może przenieść (pozbywając się długu i jednocześnie ułatwiając nabywcy wyegzekwowanie).
Inna kwestia dotyczyła przenoszenia takich wierzytelności między bankami – uchwała z 20 kwietnia 2006 r., III CZP 17/06. Dopuszczalne jest nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu przez bank, który nabył od innego banku na podstawie umowy przelewu objętą tym tytułem wierzytelność wynikającą z czynności bankowej.
Kolejne orzeczenie to uchwała SN z 22 lutego 2006 r. III CZP 129/05. W razie połączenia banków można nadać bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wydanemu przez bank przejmowany klauzulę wykonalności na rzecz banku przejmującego (art. 788 § 1 k.p.c.).
Te orzeczenia ukształtowały praktykę orzeczniczą sądów powszechnych. Jeżeli następuje oddalenie wniosku o nadanie klauzuli bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, to przeważanie z powodu niedochowania wymogów formalnych.