Co zrobić 
w wypadku kiedy kupiłem mieszkanie na licytacji komorniczej razem z lokatorem? Jak mam się go pozbyć, aby sam dobrowolnie opuścił mieszkanie?
Zazwyczaj na dobrowolne opuszczenie mieszkania przez niechcianego lokatora nie ma co liczyć. W tym wypadku lokatorem jest właściciel, który stracił swoje mieszkanie, w wyniku czego sprzedawcą lokalu stał się komornik. W takiej sytuacji należy wnieść powództwo do sądu o eksmisję, czyli przeprowadził tzw. postępowanie eksmisyjne. Sądem właściwym w tego typu sprawach jest rejonowy dla miejsca zamieszkania pozwanego ( w tym przypadku niechcianego lokatora). W wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec lokatora, którego nakaz dotyczy. W następnej kolejności trzeba na podstawie wydanego przez sąd wyroku dokonać opróżnienia lokalu za pomocą komornika. Jednak pomimo to w dalszym ciągu nie daje to nam gwarancji pozbycia się niechcianego lokatora, gdyż zgodnie z art. 1046 kodeksu postępowania cywilnego nie można pozbyć się lokatora nie zapewniając mu pomieszczenia zastępczego, jeżeli lokator taki nie posiada prawa do lokalu socjalnego czy zamiennego. Istnieje zakaz eksmisji na bruk. Uprawnionymi do wskazania takie pomieszczenia są : lokator, gmina jak również sam właściciel. Zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego gmina zobowiązana jest do zapewnienia lokatorowi pomieszczenia zastępczego. Jednak w praktyce większość gmin na terenie kraju nie posiada wystarczającej liczby mieszkań socjalnych, co w praktyce przekłada się na wieloletnie oczekiwania na wyznaczenie takiego lokalu lub pomieszczenia zastępczego przez gminę. Pomieszczenia zastępcze muszą spełniać ustawowo określone warunki, między innymi powierzchnia takiego pomieszczenia powinna wynosić minimum pięć metrów kwadratowych, muszą posiadać dostęp do wody, elektryczności, możliwość ogrzewania, a także powinny znajdować się w tej samej lub pobliskiej miejscowości.
Jedyną pozytywną kwestią w tego typu wypadkach jest możliwość ubiegania się o odszkodowanie. W wypadkach kiedy gmina nie zdołała zapewnić lokatorowi lokalu socjalnego lub tymczasowego , właściciel mieszkania może ubiegać się o odszkodowanie za czas, w którym z tego powodu lokator nadal zajmował lokal. Właściciel mieszkania musi jednak udowodnić, że poniósł szkodę z tego tytułu.
Dopiero po ewentualnym wyznaczeniu pomieszczenia zastępczego możliwa jest eksmisja polegająca na przymusowym usunięciu lokatora z zajmowanego mieszkania. W początkowym etapie wzywa się lokatora do dobrowolnego opuszczenia lokalu wyznaczając mu do tego określony termin. Po bezskutecznym upływie tego terminu komornik dokonuje czynności eksmisyjnych tzn. opróżnienia lokalu z osób i rzeczy.
Podstawa prawna:
– Ustawa z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego ( Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296 ),
– Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego ( Dz.U. z 2001r. Nr 71, poz. 733).