Wyróżniamy odrębny od wspólników majątek spółki; wspólnicy z tego tytułu posiadają udziały kapitałowe w spółce. Jest to konsekwencją odrębności tego majątku.
Przede wszystkim jeżeli w skład majątku spółki jawnej wchodzi nieruchomość, to właścicielem nieruchomości jest spółka jawna i ją wpisujemy do księgi wieczystej. Tak samo właścicielem wszelkiego mienia nabytego przez spółkę jawną jest spółka, a nie wspólnicy – chodzi o to mienie nabywane na własność. Nie mówimy tutaj o wkładach wniesionych do używania. Przykładowo spółka nabywa samochód, to właścicielem jest spółka i w dowodzie rejestracyjnym widnieje spółka jawna jako właściciel. Od początku kiedy wprowadzono przepisy Kodeksu Spółek Handlowych (KSH), to podmiotowość była w ten sposób oceniana nie tylko przez sądy powszechne, ale także administracyjne. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2001 r. stanowił, że za właściciela w rozumieniu art.. 73 ustawy prawo o ruchu drogowym, należy uważać każdemu, komu służy prawo własności do rzeczy. Zatem jeśli spółka nabyła pojazd na własność i tym samym korzysta ze statusu właściciela to ma prawo figurować w rejestrze pojazdu. Właścicielem wszelkiego mienia jest spółka, wspólnicy nie mają żadnych praw, poza udziałem kapitałowym.
Należy wyróżnić kapitał początkowy , który tworzony jest z wkładów wspólników, tych wkładów, które są wnoszone na własność do spółki.
Przedmiotem wkładu mogą być: wkłady pieniężne jak i niepieniężne, przy czym jeśli chodzi o wkłady niepieniężne, to nie ma tutaj ograniczeń co do przedmiotu tego wkładu. Nie jest tak jak w spółkach kapitałowych, że te wkłady muszą posiadać zdolność aportową. Wkładem niepieniężnym może być prawo własności rzeczy i to rzeczy ruchomej jak i nieruchomości, przedsiębiorstwo, prawa na dobrach niematerialnych, użytkowanie wieczyste, wierzytelności wspólnika w stosunku do osób trzecich, prawa obligacyjne, udziały w spółkach, prawa wynikające z papierów wartościowych, świadczenie pracy lub usług.
Wkładem wspólnika nie powinna być praca, którą wspólnik świadczy na rzecz spółki przy prowadzeniu jej spraw, bowiem ogólna reguła kodeksowa z art. 39 KSH brzmi, że każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki, zatem to nie powinno być przedmiotem wkładu. Ewentualnie, jeśli będziemy odmiennie kształtować treść umowy spółki w zakresie uprawnień i obowiązków co do prowadzenia spraw spółki, można również odrębnie ukształtować kwestię wkładów.
