Postępowanie naprawcze
Konstrukcja pojęcia niewypłacalności, a następnie jego wykładnia przed sądem praktycznie zamknęła drogę dla otwierania postępowań naprawczych. Jest tak dlatego, że zdolność naprawczą ma podmiot, który jest wypłacalny, nie popadł w stan niewypłacalności, ale przewiduje, że może popaść w stan niewypłacalności w jakimś najbliższym czasie. Te długi, zobowiązanie, które chce restrukturyzować to nie są te zobowiązania już wymagalne i których termin wymagalności minął, ale to są długi, które nie mają jeszcze terminu wymagalności.
Postępowanie naprawcze ma na celu danie możliwości restrukturyzacji długów, ale jak można dać możliwość restrukturyzowanie długów, w które jeszcze nikt nie popadł, a dopiero popadnie. To postępowanie jest tak „popularne” jak wcześniejsze postępowanie układowe. Wcześniejsze postępowanie układowe to był jak by pierwszy etap przed upadłością. Ktoś miał długi, nie miał możliwości ich wszystkich spłacić i wszczynał postępowanie układowe tylko po to, żeby długi objęte tym postępowaniem poddać próbie restrukturyzacji, bo nie wszystkie długi były objęte postępowaniem układowym. Postępowanie układowe miało zapobiegać upadłości.
Po wejściu w życie Ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze wielu próbowało wszczynać postępowanie naprawcze i skończyło się to dla nich negatywnie.
Orzeczenie jednego z sądów rejonowych potwierdza małą popularność postępowań naprawczych: Badając zasadność wniosku o wszczęcie postępowania naprawczego sąd rejonowy jest zobligowany do wskazania, czy podmiot składający wniosek o wszczęcie postępowania naprawczego jest zagrożony niewypłacalnością, bowiem postępowanie naprawcze jest zarezerwowane wyłącznie dla takich podmiotów. Zatem zagrożenie niewypłacalnością jest przesłanką konieczną, chociaż niewystarczającą dla wszczęcia tego postępowania. Oznacza to, iż bieżące wykonywanie zobowiązań przez przedsiębiorcę jest bezwzględnym warunkiem wszczęcia postępowania naprawczego. Wykładnia systemowa nakazuje przyjąć, że termin „niewypłacalny”, o którym mowa w art. 492 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego oznacza niewypłacalny jako podstawę ogłoszenia upadłości w rozumieniu art. 10 Prawa upadłościowego i naprawczego, bowiem, jeśli przedsiębiorca zaprzestaje wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań, chociażby w minimalnej części, lecz o niewielkiej wartości jest już niewypłacalny w rozumieniu art. 11 Prawa upadłościowego i naprawczego.