W przypadku podejrzenia, że banknot jest nieautentyczny, należy zgłosić się z nim do najbliższej jednostki policji lub do banku w celu sprawdzenia jego autentyczności. Zgodnie z art. 304 kodeksu postępowania karnego jest to społeczny obowiązek każdego obywatela:
Art. 304. § 1. Każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję. […]
W przypadku wpłaty fałszywego banknotu do banku, oczywiście bez świadomości fałszerstwa, bank jako instytucja państwowa ma obowiązek powiadomić o tym prokuratora bądź Policję. Mówi o tym również art. 304 kodeksu postępowania cywilnego:
Art.304. § 2. Instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub Policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa.
Bank lub policja zatrzymują taki banknot za pokwitowaniem i przekażą go do ekspertyzy do NBP. Wtedy to konieczne i bardzo ważne jest udostępnienie danych osobowych . Gdyby banknot okazał się autentyczny, a jedynie na przykład zniszczony, przyznawany jest zwrot równowartości. Niestety w przypadku potwierdzenia w wyniku ekspertyzy nieautentyczności banknotu, zostanie on zatrzymany bez prawa do zwrotu równowartości zgodnie z art. 35 ustawy o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz.938 z późn.zm.).
Art. 35 §1. Fałszywe znaki pieniężne podlegają zatrzymaniu, bez prawa do zwrotu ich równowartości.
Art.35 §3. Prezes NBP określa, w drodze zarządzenia, zasady i tryb postępowania przy zatrzymywaniu znaków pieniężnych (podejrzanych co do autentyczności) oraz postępowania z fałszywymi znakami pieniężnymi. Zarządzenie wymaga uzgodnienia z Ministrem Sprawiedliwości i Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji.
