Przepisy o zasiłkach niezgodne z ustawą zasadniczą

1 czerwca 2012 r. wszedł w życie wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 maja 2012 r., sygn. akt P 12/10 (Dz.U. 2012, poz. 622). Art. 48 ust. 2 (ustalanie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego dla ubezpieczonego niebędącego pracownikiem) i art. 52 (ustalanie podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego) ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 i Nr 225, poz. 1463 oraz z 2011 r. Nr 113, poz. 657 i Nr 149, poz. 887) w zakresie w jakim nie przewidują odpowiedniego stosowania art. 37 ust. 1 tej ustawy przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłków chorobowego i macierzyńskiego należnych ubezpieczonemu, dobrowolnie podlegającemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, którego niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego z tego tytułu, w sytuacji gdy było ono poprzedzone ubezpieczeniem chorobowym z innego tytułu, są niezgodne z art. 32 ust. 1 (równość wobec prawa) w związku z wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (demokratyczne państwo prawa) zasadą sprawiedliwości społecznej.