4 czerwca 2012 r. (z dniem ogłoszenia) zaczęło obowiązywać orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt K 10/11 (Dz.U. 2012, poz. 627). Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodne z Konstytucją przepisy dotyczące stosowania przymusu bezpośredniego.
Trybunał uznał za niezgodne z Konstytucją 6 przepisów zawartych w przepisach o służbach mundurowych (m.in. Policji, Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej), które stanowiły, że procedurę i tryb związany ze stosowaniem środków przymusu bezpośredniego (czyli środki i działania stanowiące ograniczenie bądź pozbawienie wolności w celu osiągnięcia celów postępowania karnego np. kajdanki, pałki, paralizatory) będą ustalały rozporządzenia, zwłaszcza rozporządzenia Rady Ministrów (a nie ustawy). Trybunał uznał je za niezgodne z art. 41 ust. 1 (przesłanki pozbawienia i ograniczenia wolności mogą być ustanawiane jedynie w ustawie) w związku z art. 31 ust. 3 (ograniczenia w zakresie konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane jedynie w ustawie) oraz z art. 92 ust. 1 (rozporządzenie jako źródło prawa) Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy te przestaną obowiązywać z dniem 4 czerwca 2013 r., jeśli wcześniej nie zostaną uchwalone nowe przepisy już ustawowe w tym zakresie (a według informacji z MSW mają być uchwalone).
