Z dniem 11 stycznia 2013 r. weszła w życie Dyrektywa Wykonawcza Komisji 2012/52/UE z dnia 20 grudnia 2012 r. ustanawiająca środki ułatwiające uznawanie recept lekarskich wystawionych w innym państwie członkowskim (Dz.UrzUEL.2012.356.68).
Listę elementów druku, które pozwolą farmaceutom z innych krajów UE zidentyfikować przepisane produkty, zawiera Załącznik do Dyrektywy. Określono w nim m.in. wymagane informacje dotyczące pacjenta, takie jak imię, nazwisko i wiek, oraz pozwalające potwierdzić autentyczność formularza – wystawiającego receptę oraz dane co do przepisanego produktu. Z uwagi na to, że leki mogą występować pod różnymi nazwami handlowymi w poszczególnych państwach członkowskich, dyrektywa wymaga podawania nazwy zwyczajowej przepisanego produktu – tzw. nazwy międzynarodowej leku INN (substancja czynna). Wpisanie nazwy handlowej jest wprawdzie nadal możliwe, ale podający ją na recepcie lekarz będzie musiał zwięźle uzasadnić powody użycia tej nazwy.
Nowe regulacje ułatwią realizację prawa pacjenta do zakupu leku w innym kraju UE na podstawie recepty wystawionej w Polsce. Nie jest to jednak prawo bezwzględne, ponieważ realizujący taki druk farmaceuta z innego kraju UE może odmówić wydania leku, jeśli nabierze uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności, treści lub zrozumiałości wypełnionego formularza. Podobnie polski farmaceuta będzie mógł odmówić realizacji recepty pochodzącej z innego państwa UE, jeżeli uzna ją za niezrozumiałą, przykładowo z uwagi na określenie substancji czynnej lub zapisanie danych pacjenta w obcym alfabecie (np. greckim). Z ujednolicenia zasad pozwalających na wzajemne uznawanie i realizację recept w krajach UE mogą również skorzystać osoby zamieszkujące w obszarach przygranicznych.
Państwa członkowskie Unii Europejskiej mają czas na implementację (wprowadzenia do swojego porządku prawnego) tej dyrektywy najpóźniej do dnia 25 października 2013 r.
Łukasz Mizera – radca prawny
Źródło: www.doz.pl