Kodeks Postępowania Administracyjnego (KPA) reguluje 4 rodzaje postępowań:
a) postępowanie administracyjne ogólne
b) postępowanie kończące się czynnością materialno-techniczną
c) postępowanie w sprawie wydawania zaświadczeń
d) postępowanie w sprawie skarg i wniosków.
Są to bardzo różniące się postępowania, a jedyną cechą wspólną tych postępowań jest to, że prowadzi je organ administracji publicznej. Nie można stosować przepisów jednego postępowania do drugiego. Jedynym wspólnym czynnikiem tych postępowań są przepisy ogólnego postęp. admin. – tak stwierdza orzecznictwo sądów np. w postępowaniu w sprawie wydawania zaświadczeń stosujemy odpowiednio przepisy o ogólnym postęp. admin. W istocie ten związek jest dość luźny. W przypadku, gdy w postępowaniu w sprawie wydawania zaświadczeń bądź w przedmiocie skarg i wniosków organ stosuje przepisy o ogólnym postęp. admin. to wtedy rozstrzygnięcie jest wydawane bez podstawy prawnej bądź z rażącym naruszeniem prawa. Przykładem jest tutaj art. 65 KPA po nowelizacji z 2004 r.:
§ 1. Jeżeli organ administracji publicznej, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, niezwłocznie przekazuje je do organu właściwego. Przekazanie sprawy do organu właściwego następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
§ 2. Podanie wniesione do organu niewłaściwego przed upływem przepisanego terminu uważa się za wniesione z zachowaniem terminu.
Przekazanie do organu właściwego następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Wprowadzono tu drogę postanowienia, ażeby ograniczyć samowolę organów admin. publ. w przekazywaniu danych spraw. Organ, któremu to przekazano, jeśli będzie uważał się za niewłaściwy w tej sprawie nie może już dalej tego przekazać innemu organowi, gdyż jest związany tym postanowieniem organu pierwszego. Czyli trzeba najpierw doprowadzić do eliminacji tego postanowienia pierwszego, żeby można było przekazać właściwemu organowi. A więc zrobiono tu więcej szkody niż pożytku, bo takie eliminowanie aktu trwa dłuższy okres czasu. Wyeliminować, czyli taki akt trzeba unieważnić, a właściwie stwierdzić nieważność takiego aktu, a więc organ, któremu przekazano sprawę musi wystąpić do organu wyższego stopnia w stosunku do organu przekazującego o stwierdzenie nieważności aktu, a potem dopiero podanie może przekazać dalej. Takie wystąpienie o stwierdzenie nieważności do organu wyższego rzędu nie powoduje wszczęcia kolejnego postępowania, a więc ten organ wyższego rzędu może odmówić stwierdzenia nieważności. Pozostaje wtedy temu organowi, który występuje, droga rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego między organami do NSA. Zajmuje to wszystko w praktyce zwykle 14 miesięcy. A gdyby przekazanie następowało w drodze czynności materialno-technicznej, nie byłoby problemu. Nowelizacja KPA ma właśnie usunąć ten zapis, że wykonuje się to w drodze postanowienia. Dzisiaj nagminnie organy, które dostają podanie i uznają się za niewłaściwe wydają postanowienie na podstawie art. 65 KPA i przekazują je do właściwego organu. A to nie ma zwykle podstawy prawnej, bo wydać postanowienie na podstawie art. 65 KPA można tylko w postępowaniu administracyjnym ogólnym (czyli w sprawie wydawania zaświadczeń, do skarg i wniosków, postępowań kończących się czynnościami materialno-technicznymi już nie – w tych postępowaniach przekazujemy sprawę zwykłą czynnością materialno-techniczną).