Rodzaje stosunków pracy, umowa na czas nieokreślony

Share on facebook
Facebook
Share on google
Google+
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

Stosunek pracy zgodnie z kwalifikacją przyjętą w Kodeksie Pracy (KP) może być przedmiotem umowy o pracę, powołania, wyboru lub mianowania. Kodeks w art. 77 wskazuje również na spółdzielczy stosunek pracy regulowany ustawą – Prawo spółdzielcze, do którego przepisy KP stosuje się w zakresie nieuregulowanym przepisami tej ustawy. Art. 25 § 1 KP wskazuje, że „umowę o pracę zawiera się na czas nieokreślony, na czas  nieokreślony lub na czas wykonywania określonej pracy”, w § 2 jest zaś mowa o tym, że „każda z umów wymienionych wcześniej może być poprzedzona umową o pracę na okres próbny, nieprzekraczający trzech miesięcy”. Przepis ten wskazuje na rodzaje umów o pracę. Typową umową o pracę jest umowa o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy (tzw. pełny etat). Nauka prawa pracy obecnie klasyfikuje tę umowę o pracę jako typową umowę o pracę, w przeciwieństwie do atypowych umów o pracę, którymi są wszystkie pozostałe rodzaje umów (czyli umowa o pracę na okres próbny, na czas określony, na czas wykonywania określonej pracy oraz w niepełnym wymiarze czasu pracy).
Umowy o pracę na czas nieokreślony

Są to najbardziej pożądane przez pracowników rodzaje zatrudnienia, bowiem tworzą one trwałą więź i cechują się powszechną ochroną. Przy czym rodzaju umowy o pracę nie należy traktować jako jej postanowienia przedmiotowo istotnego (jej tzw. „essentialia negotii”), chociaż zgodnie z art. 29 § 1 KP rodzaj umowy o pracę powinien znaleźć się w samej jej treści. Jeżeli strony nie określiły rodzaju umowy, a z okoliczności towarzyszących jej zawarciu nie wynika nic innego, domniemywa się, że strony zawarły umowę na czas nieokreślony. Niektóre przepisy prawa wprowadzają automatyzm zawarcia umowy o pracę na czas nieokreślony niezależnie od woli stron, tj. taką regulację przewiduje art. 25(1) KP. Pracownikowi przysługuje powództwo o ustalenie treści stosunku pracy na podstawie art. 189 KPC, gdyby istniał spór co do tego, czy strony łączy terminowa lub bezterminowa umowa o pracę. W orzecznictwie i nauce prawa dopuszcza się możliwość zmiany w drodze porozumienia stron umowy o pracę na czas nieokreślony na umowę o pracę na czas określony, przy czym orzecznictwo sądowe wyklucza możliwość takiej zmiany w drodze wypowiedzenia zmieniającego.

More to explorer