Tajemnica skarbowa

Tajemnica skarbowa jest szczególnym rodzajem tajemnicy służbowej. Według Ordynacji podatkowej są nią objęte indywidualne dane znajdujące się w deklaracji i innych dokumentach, które składają podatnicy. Tak więc wymaga przestrzegania zawodowej dyskrecji wszystkich informacji, koniecznych dla stosowania prawa podatkowego. Uzyskiwanie informacji a także ich przekazywanie kolejnym podmiotom, musi odbywać się z poszanowaniem prawa chroniącego prywatność. Wymóg taki jest związany z tym, iż indywidualne dane, które są zawarte w składanych przez podatników dokumentach podatkowych zawierają większość informacji o charakterze prywatnym . Wszystkie przypadki udostępniania znajdujących się w jakichkolwiek dokumentach podatkowych powinny być unormowane, zarówno w stosunku do podmiotów jak i zakresu udostępniania. Co do zasady dane które posiadają organy podatkowe wykorzystywane są jedynie w obrębie ich struktur i jedynie na potrzeby podatkowe. Niemniej jednak wszystkie wyjątki od tej zasady powinny być ściśle wyrażone w przepisach prawa. Wedle art. 293 § 2 Ordynacji podatkowej, tajemnicy skarbowej podlegają również : informacje podatkowe przekazywane organom podatkowym przez podmioty inne niż wymienione w § 1tejże ustawy, dane zawarte w akta dokumentujących czynności sprawdzające, jak również aktach postępowania podatkowego, kontroli podatkowej i aktach postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe bądź wykroczenia skarbowe, dane znajdujące się w dokumentacji rachunkowej organu podatkowego, informacje uzyskane przez organy podatkowe z banków a także źródeł innych niż wymienione w § 1 lub w pkt 1, jak również informacje uzyskane w toku postępowania w sprawie zawarcia porozumień, o których mowa w dziale IIa. Tak więc tajemnicą skarbową są objęte np. takie informacje jak: imiona i nazwisko podatnika, imiona jego rodziców, numer ewidencyjny czyli PESEL, numer identyfikacji podatkowej czyli NIP, data urodzenia czy miejsce zamieszkania. Powyższa ustawa określa również podmioty, które są zobligowane do zachowania tajemnicy skarbowej Według art. 294 § 1 Ordynacji podatkowej należą do nich: pracownicy urzędów skarbowych i izb skarbowych, funkcjonariusze celni, pracownicy urzędów celnych a także izb celnych, wójt, burmistrz względnie prezydent miasta, starosta, marszałek województwa jak i pracownicy urzędów ich obsługujących, członkowie samorządowych kolegiów odwoławczych, pracownicy biur tych kolegiów, minister właściwy do spraw finansów publicznych, pracownicy Ministerstwa Finansów, stażyści, osoby odbywające praktykę zawodową bądź studencką w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych albo w innych organach podatkowych, a także przedstawiciele obcej władzy obecni w trakcie czynności kontrolnych, w związku z prowadzeniem równoczesnych kontroli. Jeżeli podmioty wyżej wymienione posiadają dostęp do informacji objętych tajemnicą skarbową, są zobowiązane do ich zachowania. W tym celu składają na piśmie przyrzeczenie. Jeżeli uzyskane dane nie są objęte tajemnicą skarbową to podmioty te nie są zmuszone do jej przestrzegania. Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również po zakończeniu stażu, praktyki czy też ustaniu zatrudnienia. Naruszenie tajemnicy skarbowej jest przestępstwem opisanym w art. 306 ustawy Ordynacja podatkowa. Przedmiotem ochrony w wymienionym artykule jest zachowanie w tajemnicy informacji, stanowiących tajemnicę skarbową, przed ich ujawnieniem osobom trzecim. Naruszenie tajemnicy skarbowej jest przestępstwem ściganym z urzędu tylko wtedy, kiedy pokrzywdzonym jest Skarb Państwa. W innym przypadku przestępstwo to będzie ścigane na wniosek pokrzywdzonego.