12 sierpnia 2012 r. weszła w życie decyzja Rady (UE) z dnia 26 kwietnia 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Unią Europejską o wykorzystywaniu danych dotyczących przelotu pasażera oraz przekazywaniu takich danych do Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (2012/472/UE) (Dz.UrzUEL.2012.215.4 (Dec)).
Umowa ta zaczęła obowiązywać w całej Unii Europejskiej, zatem w każdym z poszczególnych państw członkowskich. Celem umowy według jej treści jest zapewnienie bezpieczeństwa oraz ochrona życia i bezpieczeństwa osób. Umowa ta jest elementem walki z terroryzmem i poważną przestępczością międzynarodową oraz w tym kontekście są przetwarzane i wykorzystywane dane dotyczące przelotu pasażera (tzw. dane PNR). Zgodnie z wytycznymi Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego dane PNR oznaczają zapis danych utworzony przez przewoźników lotniczych lub ich upoważnionych przedstawicieli w odniesieniu do każdej podróży zarezerwowanej przez każdego pasażera lub w jego imieniu, zawarty w systemach rezerwacji przewoźników, systemach odpraw pasażerskich lub równorzędnych systemach pełniących podobną funkcję.
Unia Europejska w końcu uległa naciskom USA (UE broniła jak mogła danych osobowych obywateli swoich krajów) i zawarła powyższą umowę międzynarodową, wobec czego dane objęte jej treścią będą przekazywane do Departamentu Bezpieczeństwa USA.