Z dniem 1 stycznia weszła w życie obszerna zmiana rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 11 grudnia 2012 r. (Dz.U. 2012, poz. 1428). Zmieniły się m.in. elementy, które zawierać będzie faktura w niektórych szczególnych rodzajach sprzedaży. Ma to również związek z rozszerzeniem katalogu podmiotów, które zostały uprawnione do wystawiania faktur, oraz ze stworzeniem możliwości wystawiania tzw. faktur uproszczonych.
Do elementów, które od 1 stycznia 2013 r. powinny znaleźć się w treści faktury, zaliczymy:
– datę wystawienia,
– kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,
– imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów albo usług oraz ich adresy,
– numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku,
– numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku albo podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi,
– datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów albo wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w razie sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży,
– nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
– miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
– cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
– kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,
– wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
– stawkę podatku,
– sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,
– kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
– kwotę należności ogółem.
W niektórych przypadkach nie wszystkie z powyżej wymienionych elementów faktury będą musiały się składać na jej treść. Będzie tak np. w razie dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, jest nabywca towaru lub usługobiorca (dot. nabycia odpadów, złomu, usług w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji do powietrza gazów cieplarnianych) – faktura nie będzie zawierać wszystkich danych dot. stawki podatku (podatek nalicza nabywca). Jako nowość w rozporządzeniu fakturowym wskazać należy przepis, który wprost reguluje obowiązek fakturowania niektórych transakcji transgranicznych w oparciu o polskie przepisy, tj. przepisy zmienionego rozporządzenia. Będzie to miało zastosowanie głównie w przypadku sprzedaży świadczonej przez polskiego podatnika na rzecz podatnika zagranicznego, zobowiązanego zgodnie z przepisami VAT-owskimi do opodatkowania tej sprzedaży za granicą. W razie dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku tych miejsc posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w sytuacji gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika, faktura będzie musiała spełniać wymagania określone w §4–24 rozporządzenia fakturowego, jednak nie będzie musiała zawierać danych dotyczących rabatów oraz tych związanych ze stawkami podatku, podziału sprzedaży i podatku według stawek (sprzedaż opodatkowana przez nabywcę). Jeśli natomiast miejscem świadczenia będzie terytorium państwa trzeciego, faktura nie będzie musiała zawierać numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku, oraz danych dotyczących stawek podatku, podziału sprzedaży i podatku według stawek.
W ściśle określonych przypadkach (głównie z uwagi na szczególny rodzaj rozliczania podatku VAT) faktura VAT będzie musiała zawierać dodatkowe dane. Od 1 stycznia 2013 r. niektóre z adnotacji dodatkowych uległy zmianie:
Dane, które powinna zawierać faktura (oprócz danych podstawowych)
1. Podatnicy rozliczający podatek metodą kasową (dodatkowa adnotacja – „metoda kasowa”, a nie jak dotychczas „MP”.
2. Nabywcy wystawiający faktury w imieniu i na rzecz dostawcy na podstawie podpisanego porozumienia (dodatkowa adnotacja – „samofakturowanie”)
3. Podatnicy świadczący usługi turystyki, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy kwota marży (dodatkowa adnotacja – „procedura marży dla biur podróży”)
Faktura ta nie będzie zawierała danych związanych ze stawką podatku, podziału sprzedaży i podatku według stawek, ceny jednostkowej usługi netto oraz zapisów dot. kwoty rabatów.
4.Podatnicy sprzedający towary używane, dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy marża (dodatkowa adnotacja – „procedura marży – towary używane”, „procedura marży – dzieła sztuki” lub „procedura marży – przedmioty kolekcjonerskie i antyki”)Faktura ta nie będzie zawierała danych związanych ze stawką podatku, podziału sprzedaży i podatku według stawek, ceny jednostkowej usługi netto oraz zapisów dot. kwoty rabatów.
5. Podatnicy sprzedający towary lub świadczący usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi (dodatkowa adnotacja – „odwrotne obciążenie”).
Inne grupy wystawców faktur też dostały nowe oznaczenia.
W § 8 rozporządzenia fakturowego przewidziano możliwość zawarcia na fakturze ceny jednostkowej brutto oraz wartości sprzedaży brutto (zamiast wartości netto), gdy wartość podatku wyliczana jest od wartości brutto.
Jako pozytywną zmianę wskazać na pewno należy brak obowiązku zawierania w treści faktury VAT dokumentujących sprzedaż paliw silnikowych, oleju napędowego czy też gazu numerów rejestracyjnym tankowanych aut.
W razie wystawiania not korygujących jedyną istotną zmianą jest rezygnacja z wysyłania odbiorcy noty korygującej w dwóch egzemplarzach i akceptowania jej treści przez odbiorcę w formie pisemnej. Owszem, nota korygująca powinna być zaakceptowana przez wystawcę faktury, ale formę tej akceptacji pozostawiono w gestii stron.
W § 14 rozporządzenia fakturowego zrezygnowano z wymogu umieszczania obok prawidłowej treści korygowanych pozycji także pozycji i kwot błędnie wskazanych w fakturze korygowanej. Zrezygnowano z obowiązku umieszczania na fakturze korekcie kwoty podwyższenia wartości ceny bez podatku. Od nowego roku podatnik na fakturze korekcie powinien zawrzeć między innymi prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej lub różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej.
W przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza 450 zł albo 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro, podatnik może wystawić fakturę, która nie będzie musiała zawierać danych dotyczących:
imienia i nazwiska lub nazwy nabywcy towarów lub usług oraz jego adresu,
miary i ilości (liczby) dostarczonych towarów lub zakresu wykonanych usług,
ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto),
wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
stawki podatku,
sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,
kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku
– pod warunkiem że zawierać ona będzie dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.
Wystawienie faktury uproszczonej nie będzie możliwe w razie sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (gdy osoba ta zwróci się z żądaniem wystawienia faktury), sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wystawienie faktury uproszczonej przez dostawcę mediów (energia, gaz, telekomunikacja, ścieki) nie będzie go zwalniało z obowiązku podania na fakturze numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku. Ciągle będzie on jednak zwolniony z tego obowiązku w przypadku wystawiania zwykłych faktur.
Nowelizacja raczej będzie miała krótki żywot obowiązywania, gdyż praktycznie wszystkie przepisy nowelizowanego rozporządzenia zostaną przeniesione do ustawy o podatku od towarów i usług olbrzymią nowelizacją tej ustawy obowiązującej od dnia 1 kwietnia 2013 r.
Łukasz Mizera – radca prawny
Źródło: www.podatki.biz