Wśród przestępstw i wykroczeń przeciwko mieniu najwięcej jest „czynów przepołowionych”. Te same czyny są uregulowane w Kodeksie Karnym (KK) i Kodeksie Wykroczeń (KW), ale z uwagi na wartość przedmiotu, rozmiar szkody, poziom nietrzeźwości, jedne są wykroczeniami, a inne przestępstwami.
Mienie na gruncie KK nie może być tak samo rozumiane jak na gruncie Kodeksu Cywilnego (KC). Np. na gruncie KK za rzecz uznaje się coś co na gruncie KC jest częścią składową rzeczy. Na gruncie KK ziemia zgarnięta z nieruchomości jest traktowana jako rzecz.
Jeśli współmałżonek działa wyraźnie w celu pokrzywdzenia małżonka i „wyprowadza” rzeczy z majątku wspólnego, nie można tego traktować jako kradzież, ale jako przywłaszczenie cudzej rzeczy ruchomej. Wówczas nawet element wspólności majątkowej traktuje się jako cudzą rzecz ruchomą.
Kradzież to wyjęcie rzeczy spod cudzego władztwa celem przywłaszczenia, przywłaszczenie ma miejsce w sytuacji, gdy ktoś włada rzeczą za kogoś innego, a następnie zmienia się nastawienie tej osoby i traktuje ona rzecz jak własną.
Przy spółce prawa handlowego – mienie nie należy do wspólnika, tylko do spółki, dlatego mamy tu do czynienia z zamachem na cudze mienie.
Zwłoki w prawie karnym nie są traktowane jako rzecz, ale czasami ograny człowieka należy potraktować jako rzecz. W prawie karnym kryterium, które pozwala na stwierdzenie, czy coś jest rzeczą to wartość majątkowa, ekonomiczna danego przedmiotu.
Zwierzęta w KK traktowane są bardzo często jako przedmioty. Dokument może być traktowany jako rzecz.
Cechą charakterystyczną rzeczy jest to ze maja wartość majątkową. Gdy mamy do czynienia z przedmiotami o wartości niemajątkowej, wtedy mamy do czynienia z wykroczeniem – art. 126 KW.
To czy coś ma wartość majątkową jest oceniane wg obiektywnych kryteriów, a nie subiektywnego przekonania np. właściciela rzeczy. Niekiedy do badania należy dopuścić biegłego. Bierze się pod uwagę wartość rynkową, to że ktoś dostał w promocji telefon kom za 1 zł, nie znaczy ze wartość przedmiotu czynu zabronionego to 1 zł. O wartości rzeczy decyduje chwila popełnienia czynu. Cudzą rzeczą nie są rzeczy niczyje. Dlatego zamach na rzecz niczyją nie rodzi odpowiedzialności karnej. Rzeczy zgubione nie stają się rzeczami niczyimi, ale obejmując je w posiadanie nie dokonuje się kradzieży, a przywłaszczenia.
Jeżeli przedmiotem kradzieży będzie rzecz o wartości powyżej 250 zł, to będzie to przestępstwo. W przeciwnym wypadku dojdzie do wykroczenia.
Są jednak czyny zabronione, w których niezależnie od wartości przedmiotu kradzieży dochodzi do popełnienia przestępstwa, a nigdy wykroczenia np. jeśli ktoś kradnie z włamaniem, albo podczas rozboju dokonuje kradzieży czy kogoś oszukuje.
Są także czyny zabronione, w których niezależnie od wartości przedmiotu kradzieży mamy do czynienia z wykroczeniem, a nie z przestępstwem, np. art. 121 KW penalizujący szalbierstwo (czyli wyłudzenie usługi).
Jeśli ktoś w restauracji nie zapłaci za pożywienie o wartości 500 zł, to jest to wykroczenie, ale gdy ta restauracja mieści się w hotelu i ktoś zarezerwował pokój i za niego nie zapłacił 200 zł, to w przypadku wyłudzenia jedzenia będziemy mieli do czynienia z wykroczeniem, ale w odniesieniu do tego niezapłaconego noclegu, nawet jeśli kosztował tylko 200 zł, mamy do czynienia z przestępstwem bo jest to oszustwo (art. 286 KK).
Wyrąb drzewa w lesie to jest co do zasady przestępstwo, ale jeśli wartość drewna wynosi do 75 zł, to mamy do czynienia z wykroczeniem.
Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii zawiera przepisy karne, które określają kradzież środków narkotycznych i to jest lex specialis do ogólnych uregulowań. Ustawa traktuje taką kradzież jako przestępstwo niezależnie od wartości przedmiotu kradzieży np. w przypadku słomy makowej. Tak samo ustawa o prawie łowieckim, która stanowi, że w przypadku zwierzyny łownej mamy do czynienia zawsze z przestępstwem.
