Niewyrażenie zgody przez jednego z małżonków co do czynności związanych z majątkiem wspólnym powoduje, że czynność taka jest niezupełna, natomiast wyraźny brak zgody powoduje nieważność czynności.
Druga strona można wyznaczyć małżonkowi, który nie złożył oświadczenia woli termin do wyrażenia zgody odpowiedni termin, po upływie którego (i braku zgody) staje się wolna. Uprawnienie do potwierdzenia to uprawnienie osobiste – nie można go przymusić sądowo, można natomiast uzyskać zgodę sądu (nie małżonka – o czym niżej).
Jednostronna czynność prawna bez zgody drugiego z małżonków jest nieważna (tzn. nie można jej potwierdzić). Zgoda drugiego z małżonków powinna być wyrażona w formie ważnej dla samej czynności (chyba że małożonkowie razem złożyli oświadczenie, co oczywiste)
Jeżeli dokonano czynności bez zgody (a była wymagana), a w wyniku tej czynności osoba trzecia nabyła prawo (ewentualnie została zwolniona z obowiązku), to wówczas stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie osób, które w dobrej wierze dokonały czynności prawnej z osoba nieuprawnioną do rozporządzaniem prawem. W stosunku do nieruchomości analogicznie stosować się będzie przepisy o rękojmi publicznej wiary ksiąg wieczystych, a w stosunku do ruchomości – art. 169 Kodeksu Cywilnego (KC).
Art. 169. § 1. Jeżeli osoba nie uprawniona do rozporządzania rzeczą ruchomą zbywa rzecz i wydaje ją nabywcy, nabywca uzyskuje własność z chwilą objęcia rzeczy w posiadanie, chyba że działa w złej wierze.
§ 2. Jednakże gdy rzecz zgubiona, skradziona lub w inny sposób utracona przez właściciela zostaje zbyta przed upływem lat trzech od chwili jej zgubienia, skradzenia lub utraty, nabywca może uzyskać własność dopiero z upływem powyższego trzyletniego terminu. Ograniczenie to nie dotyczy pieniędzy i dokumentów na okaziciela ani rzeczy nabytych na urzędowej licytacji publicznej lub w toku postępowania egzekucyjnego.
Jeżeli małżonek odmawia zgody lub jeżeli porozumienie z nim napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, drugi małżonek może zwrócić się do sądu o zezwolenie na dokonanie tej czynności. Sąd udzieli tego zezwolenia, jeżeli wymaga tego dobro rodziny. Sąd może ponadto na żądanie jednego z małżonków pozbawić drugiego z małżonków samodzielnego zarządu albo postanowić, że zamiast jego zgody konieczne będzie zezwolenie sądu.