Zmiana przepisów regulujących szkolenia i naukę pracowników

Od dnia 10 kwietnia bieżącego roku, przestaną obowiązywać przepisy określające zasady nauki i szkolenia pracowników – art. 103 Kodeksu Pracy oraz rozporządzenie wydane na jego podstawie. Wynika to z postanowień wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 marca 2009 r. Firmy będą mogły odmawiać udzielenia urlopu na naukę, a podwładni rezygnować ze studiów. Z braku przepisów tylko sądy rozstrzygną spory dotyczące podwyższania kwalifikacji.
Od 11 kwietnia pracownicy i pracodawcy mogą samodzielnie ustalać zasady kierowania pracowników na szkolenia lub studia. Moc obowiązującą straci m.in. rozporządzenie ministra edukacji narodowej i ministra pracy i polityki socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych. Zabraknie szczegółowej podstawy prawnej do kierowania pracowników na szkolenia.
Ogólny obowiązek ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych nadal będzie jednak wynikać z art. 17 i art. 94 pkt 6 kodeksu pracy, ale nie będzie szczegółowych przepisów dotyczących np. wymiaru urlopu szkoleniowego.
Nie oznacza to, że pracodawcy i pracownicy będą mieli pełną dowolność w określeniu warunków podejmowania nauki.
Sąd mógłby uznać za nieważne postanowienia umowy o dofinansowanie studiów, które zobowiązują pracownika do pracy w firmie na przykład przez 10 lat – ze względu na niezgodność z zasadami współżycia społecznego. Obecne przepisy przewidują, że okres ten może trwać maksymalnie trzy lata.
W razie sporu pracodawcy i pracownika wątpliwości będzie musiał rozstrzygnąć sąd.
Dodatkowe problemy firmom może stwarzać nowelizacja kodeksu pracy dotycząca szkoleń, która wejdzie w życie najwcześniej w maju 2010 r. Nie precyzuje ona m.in., jakie przepisy trzeba będzie stosować wobec umów o dokształcenie zawartych po 10 kwietnia 2010 r., ale jeszcze przed wejściem w życie noweli