Źródła postępowania karnego
Akty prawne jakie regulują zagadnienia związane z toczącym się posterowaniem karnym jako pierwsze i podstawowe wymienia się przepisy Konstytucji, a co za tym idzie wraz z Konstytucją ratyfikowane umowy międzynarodowe. Jest to w tej chwili źródło postępowania karnego. Drugim źródłem tego postępowania najbliższym są przepisy Kodeksu Postępowania Karnego (KPK). Do tego jako trzecie źródło zaliczamy przepisy ustrojowe, które określają organizację sądów, prokuratury, adwokatury, radców prawnych. W pewnym zakresie niewielkim KPK odsyła do przepisów Kodeksu Postępowania Cywilnego (KPC) i w tym wąskim zakresie pomocniczo KPC jest źródłem. Ostatnie to akty wykonawcze, czyli rozporządzenia wydawane w oparciu o delegacje zawarte w przepisach KPK. Przepisy KPK, przepisy procedury karnej szeroko rozumiane stosujemy nie tylko w postępowaniach tych gdzie rozpoznaje sąd stricte problematykę odpowiedzialności za popełnione przestępstwo, ale również przepisy KPK pomocniczo stosuje się w innych postępowaniach. Przede wszystkim przepisy KPK są stosowane w postępowaniach przed Trybunałem Stanu, w postępowaniu w sprawach nieletnich również w postępowaniu o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, a także w szeregu postępowań dyscyplinarnych te postępowania też odwołują się do przepisów KPK.
Rodzaje postępowań karnych
KPK dzieli postępowania i ten podział jest różny w zależności jakie kryterium się przyjmuje. Podstawowy podział to podział na postępowanie zwyczajne i postępowania szczególne. Postępowanie zwyczajne to jest ten trzon, w oparciu o które następuje decydowanie sądu i które regulują postępowanie stron przed sądem, do którego to trzonu w nieco węższym zakresie postępowania szczególne odwołują się. Przy przyjęciu innego kryterium podziału możemy też mówić o postępowaniu w punkcie głównym, czyli to jest ten zakres postępowania, który prowadzi do ustalenia odpowiedzialności karnej sprawcy, możemy też mówić o postępowaniach incydentalnych, postępowaniach w nurcie związanym z zakresem stosowania środków zapobiegawczych, środków zabezpieczających. Można mówić o postępowaniach ubocznych, o postępowaniach pomocniczych jak np. postępowanie o odtworzenie zniszczonych, zaginionych akt. W końcu można mówić o postępowaniach, które maja miejsce już po uprawomocnieniu się orzeczenia – postępowanie kasacyjne, postępowanie wznowieniowe czy o ułaskawienie bądź odszkodowanie. W tej chwili postępowanie karne przewidziane w KPK ma również i część związaną z prawem międzynarodowym, związane m.in. ze stosowaniem europejskiego nakazu aresztowania. Jest to bardzo rozbudowana część KPK jak i część przepisów związanych jeszcze z postępowaniem ekstradycyjnym w tym zakresie kiedy chodzi o ustalenie, ściągniecie, pociągnięcie do odpowiedzialności bądź przejęcie do odpowiedzialności wykonania kary osoby, która dopuszcza się przestępstwa i jest na terenie innego kraju, a winna być przed sądem polskim gdzie jest przewidziane wykonywanie przez nią kary. Wśród postępowań szczególnych na gruncie przepisów KPK wyróżniamy postępowanie uproszczone, prywatnoskargowe, nakazowe, przyspieszone.