Zwolnienia od podatku

Share on facebook
Facebook
Share on google
Google+
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

Podatek dochodowy od osób fizycznych (z ang. PIT – Personal Income Tax) – podatek bezpośredni, który obejmuje dochody uzyskiwane przez osoby fizyczne. W Polsce podatek dochodowy od osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipiec 1991, Konstytucja RP, wiele ustaw, umów międzynarodowych i rozporządzeń wykonawczych ratyfikowanych przez Polskę.

Do przedmiotowego zakresu podatku od dochodów osób fizycznych należą wszystkie dochody w roku poprzedzającym rozliczenie, po za dochodami, które ustawa kwalifikuje do kategorii zwolnień podatkowym.

Ustawa mówi, że dochód to nadwyżka pieniędzy nad kosztami ich uzyskania w danym roku podatkowym.

Pewne dochody mogą ulec zwolnieniu podatkowemu. Mogą być nimi:

  • świadczenia o charakterze socjalnym
  • świadczenia o charakterze odszkodowawczym i z tytułu ubezpieczeń gospodarczych
  • niektóre przychody uzyskane z pracy
  • niektóre przychody uzyskane ze sprzedażą
  • niektóre przychody rencistów i emerytów
  • przychody uzyskane z dietami
  • niektóre przychody z kapitałów i praw majątkowych
  • niektóre przejawy działalności gospodarczej
  • zwolnienia niektórych dochodów osiąganych za granicą

Podatnicy, którzy są osobami niepełnosprawnymi, bądź których niepełnosprawna rodzina (współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie, synowe )

znajduje się na ich utrzymaniu i jeśli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekroczyły kwoty 9120 zł) mają prawo odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne.

Od dochodu przy sporządzaniu zeznania podatkowego można odliczyć na cele rehabilitacyjne wydatki na:

  • adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych do potrzeb osób niepełnosprawnych,
  • przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
  • zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
  • zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
  • odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
  • odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
  • opłacanie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2280 zł,
  • utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika również w kwocie 2280 zł w roku podatkowym,
  • opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby oraz usługi dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa (znaczny stopień niepełnosprawności),
  • kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych,
  • leki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu, a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),
  • odpłatny konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo- rehabilitacyjne:
    – osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
    – osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 � również innymi środkami transportu,
  • używanie samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne – w kwocie do 2280 zł w roku podatkowym,
  • odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, a także dzieci osób niepełnosprawnych.

Wyżej wymienione wydatki można odliczyć, o ile nie zostały one pokryte przez zakładowy fundusz, rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

More to explorer