Zasadą jest, że wszelkie prawa i obowiązki należące do zmarłego w chwili jego śmierci przechodzą na spadkobierców – tę zasadę należy stosować w odniesieniu do wszelkich praw i obowiązków zmarłego. Natomiast od tej zasadny, występują liczne wyjątki i znajomość tych wyjątków decyduje o prawidłowym zakwalifikowaniu danego składnika majątkowego do spadku, bądź nie do spadku.
Prawo spadkowe zajmuje się jedynie prawami i obowiązkami, ze sfery prywatnoprawnej, a więc nie reguluje praw i obowiązków administracyjnoprawnych – publicznoprawnych, nie ma też możliwości stosowania przepisów prawa spadkowego do kwestii związanych z sukcesją w zakresie praw i obowiązków publicznoprawnych.
Ale zdarza się, że przepisy prawa publicznego odwołują się w jakimś tam zakresie do przepisów prawa spadkowego, posługują się pojęciami wziętymi ze sfery prawa spadkowego np. przepisy ordynacji podatkowej art. 97 i następne, które regulują zagadnienia dotyczące konsekwencji śmierci podatnika, czy innej osoby na, której ciążyły obowiązki o charakterze podatkowo prawnej.
Ale nawet jeżeli przepisy prawa publicznego wskazują, że w jakimś tam zakresie stosuje się przepisy księgi czwartej Kodeksu Cywilnej, czy wskazują, że pewne ciężary czy prawa publicznoprawne przechodzą na spadkobierców to nie odbywa się to w drodze dziedziczenia, czy spadkobrania, regulowanego przepisami kodeksu cywilnego. Co najwyżej można powiedzieć, że stosuje się tu te przepisy, ale nie należą te prawa i obowiązki do spadku, ponieważ spadek składa się tylko z praw i obowiązków o charakterze prywatnoprawnym.